

Nieuwscategorie:
Publicatiedatum: 16-12-2017
Toespraak voorzitter tijdens 45 jarig bestaan MHCL
Voordat ik begin wil ik heel even stil staan bij het overlijden van Victor Hak. Erelid en oud-voorzitter van onze vereniging. Victor Hak is op 26 november overleden. Hij is 77 jaar geworden. Wij hebben op gepaste wijze stilgestaan bij zijn overlijden. De uitvaart heeft in besloten kring plaatsgevonden.
Beste Ereleden, Leden van Verdienste, Leden, Ouders van Leden, Vrijwilligers, Bestuursleden en andere genodigden,
Van harte welkom op ons lustrum. 45 jaar MHC Lelystad.
Wat zeg je op zo’n avond en tijdens een receptie? Je kunt een tijdslijn maken, stilstaan bij de afgelopen 45 jaar, of alleen de afgelopen 5 jaar, de groei, de kansen en de bedreigingen. Daar kun je gemakkelijk een verhaal van een half uur mee vullen. Jullie lege glazen en ik een droge mond. Dat doen wij vanavond dus niet.
Ik wil vanavond graag kort stil staan bij waar wij nu staan en hoe wij hier zijn gekomen. Hoe zag de vereniging er uit en hoe ziet de vereniging er nu uit. En waar willen wij naar toe?
Verenigingen veranderen en dat doet MHC Lelystad ook. Onze vereniging heeft over de jaren pieken en dalen gekend.
•
Het aantal velden nam eerst af om later weer toe te nemen. In het verleden hadden wij vijf (gras)gras, velden en nu zijn wij gezegend met drie kunstgras velden waarvan een waterveld.
•
In het verleden bestond onze vereniging uit louter vrijwilligers. Hing er nog een foto van de barbeheerders achter de bar en was het clubhuis ruim de helft van wat het nu is. Sticks aan het plafond en bier aanslag overal waar je maar kon kijken. Twee kleedkamers en douches die ook toen niet werden gebruikt. Op zaterdag was het bomvol en kon je over de hoofden lopen. Nu is er meer ruimte in het clubhuis, hebben wij een aantal zeer goede trainers onder contract en begint de vereniging langzaam op een professionele organisatie te lijken.
•
In het verleden werd onze administratie in een schoenen doos gedaan, werden de bonnetjes jaarlijks geteld en werd de balans opgemaakt. Nu is alles geautomatiseerd, hebben wij twee penningmeesters een kassa en voorraad beheer systeem en kunnen wij in de app zien welke bestelling op vrijdag geleverd wordt.
•
In het verleden was het bere gezellig op de club en kende iedereen elkaar. Nu is het groter en anders.
•
In het verleden kon je als jong lid op de club veilig voor het eerst dronken worden. Tegenwoordig moet je op passen dat je geen proces aan de broek krijgt als je aan 18- een biertje schenkt.
Tijden veranderen. Nu is alles anders en is alles beter! Maar is dat zo?
De wereld om ons heen veranderd en de vereniging verandert mee. Misschien niet zo snel als wenselijk is en wij stoeien enorm met deze ontwikkelingen. De hoeveelheid meldingen van ongewenst gedrag nemen toe en evenredig met de verharding van de maatschappij om ons heen. Het aantal mensen die bereidwillig zich aan biedt om zich voor de vereniging in te zetten neemt af. De wensen van de mensen nemen alleen maar toe.
Sommige zaken worden tijdens het jaarlijks terugkerende indelingscircus stomweg afgedwongen (ik citeer hier een voorzitter van een voetbal vereniging):
•
Mijn kind moet hoger spelen of in ieder geval een kans krijgen.
•
Als ik niet in dat team mag spelen, stop ik ermee.
•
Vrijwilligerswerk, daar heb ik geen tijd voor, laat een ander dat lekker doen.
•
De club moet zorgen dat er een trainer voor mijn kind is.
•
Wij willen meer trainingsruimte.
•
Mijn kind heeft recht op een goede trainer.
Klinkt voor mij na 8 jaar in het bestuur heel bekend in de oren. Dan snap ik wel dat niemand zich als vrijwilliger aanmeldt. Daar krijg je toch geen energie meer van.
Het tegendeel is echter waar. Er zijn meer leuke dan minder leuke momenten en het is o zo leuk om je voor de vereniging in te zetten. Dag in dag uit slooft een kleine groep mensen zich uit voor onze vereniging. Om het voor onze kinderen en spelers leuk te maken. Om een mooi "product” neer te zetten voor onze leden:
•
Bijna alle leden trainen twee keer per week,
•
Het aantal opgeleide trainers is nog nooit zo hoog geweest,
•
Het niveau van onze professionals is nog nooit zo hoog geweest, en
•
Het aantal vrijwilligers is nog nooit zo hoog geweest.
Maar het is nog niet genoeg. Wij willen met nog meer mensen nog meer doen. Maar dan wel wat eerlijker verdeeld met mensen iets minder overbelast. Dat moet ook in de huidig tijd lukken. Dus heb je wat tijd over help ons dan verder bouwen aan deze mooie vereniging.
Beste aanwezigen, een lustrum is een moment om even stil te staan bij het succes van de vereniging. Dat succes is er. Wij groeien met 50 leden netto per jaar.
Een lustrum is ook een moment om een vinger in het water te stoppen om de temperatuur te testen. De temperatuur is goed maar het kan wel wat aangenamer.
Een lustrum is ook een moment om naar de toekomst te kijken. Ik zie de toekomst rooskleurig in maar daar moeten wij wel met zijn allen hard aan werken. Pas dan kunnen wij over vijf jaar, als wij 50 jaar bestaan, terug kijken op weer 5 goede en sportieve jaren.
Ik wil iedereen die zich voor de vereniging in zet, op wat voor manier dan ook, bedanken voor de energie en de vele uren werk. De Gemeente, het Sportbedrijf en onze vele sponsoren - dank voor jullie bijdrage. Mede namens jullie blijft onze vereniging aantrekkelijk en hebben wij de faciliteiten die een vitale vereniging verdient.
De lustrum commissie wil ik bedanken voor het mooie lustrum feest en de vele activiteiten die voor al onze leden zijn aangeboden.
Namens het bestuur (Saddy, Paul en Marcel) breng ik graag een toast uit op de afgelopen 45 jaar MHC Lelystad en wens ik jullie allemaal een sportief en gezond volgende 5 jaar toe.
Proost.